چند شنبس امروز ؟

چندمه ؟

اه پس شمعش‌ کو ؟

فکر کنم رفتم توش 

#17

حدودا 

16-17  

سال پیش تو همچین روزی یه جایی روی این کره یه خاکی یکی به دنیا اومد که عقایدش ، زندگیش ،

نوع زندگی کردنش با همسنای خودش متفاوت بود ، همه چیز رو از یه دید دیگه نیگا میکرد....

حالا به گذشتم نیگاه میندازم دارم پالس رو تو خودم میبینم...

و به خودم میگم به این میگن جهش...

من یه شخصیتی دارم که اگه تحقیر و کوچیک شم بیشتر و سریع تر پیشرفت میکنم 👊

البته خیلیا هستن / و میگفتن که ممرضا تو به درد هیچی نمیخوری ، هیچی نمیشی

خب این حرفا با گوشام غریبه نی. جاهای زیادی رفتیم از این کنایه ها شنیدیم ولی به قول شایع:

(( به یاد کسایی که جدی نمیگرفتنم، هنوز من تام و اونا جری قصه مند))

اما من با بیخیالیم هنوز اون خیلیا رو میبینم

که سرجاشون خشکشون زده و خیره به پیشرفت منن که چطور با سرعت باد دارم گذر میکنم...و به سمت هدفم میرم.‌..

هر سال که از زندگیم میگذره چیزای ‌جدید تری کشف میکنم و میفهمم .میشه گفت تجربه کسب میکنم

بعد یه مدت و کمی تجربه به این نتیجه رسیدم که تنها قدرتی

که میتونه به آدم انگیزه ی انجام کاری رو بده خود باوریه

آدم میتونه هر شکلی بشه با خود باوری ، تغییرات زیادی میکنه..

دیشب خودمو تو آینه دیدم ، همین صحنه رو دیدم ا

ما با شکل و شمایل دیگه ، چند سال پیش یه شکل دیگه بودم امسال یک شکل دیگه

و همه ی این شکل و شمایل ها بر اساس خود باوری و گوش کر کردن نسبت به حرفای مردم بوده

و مطمعنم اگه من به حرفای مردم احترام 

میگذاشتم الان همون کسی بودم که چند سال پیش بودم

توی این مدت خیلی اتفاقا افتاده و کسایی رو دیدم که فکر آشنا شدن با همچین آدمایی رو نمیکردم

و با چیزایی رو به رو شدم که باعث میشن زودتر پیشرفت کنم...

جدیت تو زندگی و ایمان ، بهم یه‌ انگیزه یه خاص میده برای جلو رفتن...

میشه گفت الان دیگه خودمو پیدا کردم...و میشناسم

عقاید ساخته یه تفکرات خودمو دارم 

دارم و حد و مرز مشخصی برای ‌خودم تعیین کردم...

چند مدت پیش ذره ای از خودمو تو تاریکیا پیدا کردم 

و فهمیدم چقدر پیچیده و گمم...

[ ممنونم از کسی که منو به خودم آورد و باعث شد دنبال خودم بگردم و خودمو پیدا کنم ، داداشم - ص.م ]

.

قبلا تفریح بودمو حالا دیگه نه ، شکو تردید بودمو حالا دیگه نه